En eller annen tirsdag formiddag på en eller annen kafé:
- Jau, go morn!- Ja, ja. E han nu så go?- Nei, ikkje veit æ. Ska vi få oss en kopp kaffe? Æ kan hente. - Ka det koste? Alt e nu så dyrt for tida. - Nei, 24 kroner trur æ. - Ja, det æ sa!- Jaja, æ har en 50-lapp, æ spandere. (...)- Jo takk, varm va han også. - Selvsagt! Å elles? Kalas verdensproblema ska vi løse i dag?- Nei, det må vær den her kommunesammenslåinga. - Ja, æ ser jo korsn vei det går. E det bære elendighet i det, då?- Elendighet ja, ka i faen. Ska vi nu måtte fær te Sortland før å klage?- På rådhuset? Kati va du nu der sist, då?- Nei, det kan nu vær det samme. Men hvis æ nu sku på rådhuset!- Ja, e vi nu så glad i rådhuset vårres då?- Nei, han der kommunen e jo en tulling. Komplette idiota, heile gjengen!- Ka som e så farlig då?- Vi må jo kunne gå å klage dit når vi vil. Det e nu en menneskerett!- Jaja. Ska du ha påfyll?- Tja, ka det kosta?(...)- Han va gratis, siden det va siste slanten på kanna. - Jaja, det ska ikkje være lett. - Nei, ikkje før kommunan heller. Det e jo bare kutt uansett, ser det ut som. - Ja, de e jo flere hundre menneska på rådhuset som bære tvinne tommeltotta!- På rådhuset? Der e de vel en 20-30 støkka, trur æ. De har vel sitt å stri med. - Kæm, ordførarn? Han spreng nu bære rundt før å kom i avisa. - Ja, det e jo snart valgkamp, må du huske. - Valg! Det e nu bare tull uansett. Han står i Høyre, men påstår han e mot kommunesammenslåing. - Ja, litt rart med de her ordføreran. De andre va jo plutselig også i mot. Sjøl han borti Andøya va skeptisk nu. - Og så Øksnes då! Der vil de jo ikkje ha ordførar, ser det ut tell.- Nei, det e nu av sine egne man skal ha det. - Så stod det vesst. I skrefta!- Men du, det hadde nu vært litt enklare med bare én ordfører her ute?- Ka i faen, nei. Då får vi jo færre å klage på. - Ska vi bare klage på alt, då?- Nei, ka du sei. Æ må gå å pess! Tynn, den her kaffen. - Jau, du fekk han nu gratis, i det minste!(...)- Gratis, ska æ si dæ. Det va nu i det minste varmt vann på dassen. - Ja, vann e det nu nok av i verden. Det kan vi ikkje klage på. - Jo, men vannavgifta øke jo. Med 43 krone før året, så æ! Og i Sortland hørte æ at de har begynt med vannmålera. Ka, ska man ikkje pess gratis lenger?- Tja, men nån må jo betale førr vann og avløps-anleggan?- Betale! Det kan nu vel kommunen gjøre. - Kommunen, ka, mæ og dæ?- Nei, æ har nu betalt nok skatt i livet mitt. Nu vente æ bare på å kom på gamleheim. Du, va det en liten slant igjen i kaffekanna?- Æ ska nu gå å sjå. (...)- Takk, takker. Jo, takk ska du ha. Godt med kaffe, så lenge man ennu har smaken i behold!- Så lenge? Vente på gamleheim? Nu va du nu en smule pessimistisk. - Ja, ka i faen, æ går nu vel ikkje rundt å trur på nissen heller. Nei, æ kan nu stomp om når som helst. - Og då ska du på heim, trur du? - Ja, det ska nu bli godt det også. Men æ ska nu ikje bort på den heimen her borte. - Nei, koffør det?- Jo, det må nu vær nokka galt der. Den lille kommunen, og det største gamleheimet i verden! Det e nu ikkje te å bli optimist av.- Ka då du har tenkt, fær te Syden?- Nei, ka du har røyka? Æ tenkt mæ nu bare bort te Sortland!- Sortland? Va ikkje du i mot både Sortland og kommunesammenslåing og alt sånt?- Jo, det e nu så. Men æ ser i avisa at de har sånne omsorgsboliga der, kor ho ordførarn kjæm på besøk i bunad. Det må nu være stas!- Javel, men korsn blir det her ute då? Vess alle fær te Sortland for å klemme ordføreren?- Nei, det e nu vel ikkje mitt problem. Det får noen andre klage på!
Fritt etter fantasien, av Gard L. Michalsen